sabahın kör ışıklarıyla uyandık uykumuzdan. neşeli şarkılarla, şakıya şakıya kahvaltımızı yaptık, çayımızı içtik, arabalarımızla ve topumuzla oynadık. bu arada ben Jr.ın bayıldığı krakerlerden yaptım, fırınladım. piştiler ve yemeye hazır oldular :) ev mis koktu... derken 9:15 itibariyle Jr. gözlerini ovuşturup esnemeye başladı ve hoop kucaktaki yerini aldı. kahvaltı sonrası keyfiyle bir güzel uyudu.
onu yatağına bıraktım, fırından krakerleri aldım. çayımı ısıttım ve bilgisayarımı açtım. bakalım bu çayı bugün sıcak içebilecek miyim :D

onları öyle gördükçe acayip keyifleniyorum. biri benim canım oğlum evet ama diğerleri de o kadar hayatımın içindeler ve büyümelerine o kadar şahidim ki, onları oğlumdan ayıramıyorum. beraber büyüyorlar. gelişimleri sıralı, gözlemleyebiliyoruz. bu bebeklerin anneleri olarak biz, çok şanslıyız. bazı sıkıntılı durumların hepsinde eş zamanlı olabildiğini görüp, "ohh" çekebiliyoruz, "demek ki sorun yokmuş" diyoruz. ya da olumlu gelişmeler ardı ardına birbirini takip ettiğinde gururlanıyoruz. hem de hepsi adına.
galiba, onlar oynuyor ve büyüyorken bizi de büyütüyorlar. böyle daha bir anne oluyoruz. başetmemiz gerekenleri görüyoruz, davranış kontrolü sağlıyoruz kendi içimizde. bu oyun grupları onlar kadar bize de faydalı. net. başka birşey diyemiyorum :)
herkese bol güneşli, neşeli günler diliyorum.
sevgiyle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönderme