- korkutan şeyi yok saymıyoruz. "ah bundan mı korkuyorsun?", "korktuğun şeye bak?!", "bundan korkulmaz ki" demiyoruz...
- "böceklerden korkuyor olmanı anlıyorum, gel şimdi onları beraber bulup, evlerine gönderelim" diyoruz.
- kalkıp onunla beraber arıyoruz, süpürüyoruz, topluyoruz .. her ne yapıyorsak, sonrasında, "bak böcekler evine gitti" deyip, gittiklerine ikna olup uyumaya devam ediyoruz.
- ona "korkmuyorum" adlı kitabı okuyoruz ve aslında korkuların, bizi hayatta tutmak için gerekli olduğunun altını çiziyoruz.
- kendimiz "seni korkularınla seviyorum" adlı kitabı okuyup yol yöntem öğreniyoruz.
- konunun çok üstünde durmuyor, sık sık bu korkuyla ilgili konuşmuyoruz, bunu her aklımıza geldikçe konu yapmıyoruz.
- başkalarının yanında onun korkuları hakkında konuşup, utandırmıyoruz.
bu ara biraz boşladığımın farkındayım; Olgu'nun okulu açıldı. daha çok zaman yaratıp, daha çok sizinle olacağım :) yazmayı da özledim zaten, net :)
sevgiler benden çok çok...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönderme